De eerste week

Hallo lieve mensen,

Hoe gaat het daar in Nederland? Fijn dat het weer daar ook wat beter is!

Ondertussen ben ik alweer een week in Kenia. De vlucht is helemaal prima gegaan. Toen we in Nairobi aankwamen zou er een taxi op ons wachten, dat was niet zo, dus even gebeld en met een half uurtje was ie er. Het rijden was wel even wennen hier, er wordt asociaal hard gereden. Toen we aankwamen in ons hotel was het compleet anders dan dat ik in eerste instantie had verwacht. We hadden allebei een eigen kamer met een eigen badkamer, erg relaxt. Die nacht iets geslapen en de volgende morgen lekker ontbeten en werden we door dezelfde taxi naar het busstation gebracht. Wat een drukte zeg op dat busstation! Gelukkig werden we goed geholpen, we konden zo naar een wachtruimte waar alle stoelen, oude bus stoelen waren. Het was fijn om weer uit Nairobi te zijn, met oog op de dreigingen daar.
De busreis was erg lang, ongeveer 7 uur. Maar super indrukwekkend om mee te maken. Veel gezien, veel armoede, veel gaten in de weg, een enkele zebra, mooie natuur, en zo kan ik nog wel een poosje doorgaan. Onderweg een enorm ongeluk gezien, er waren zeker 4 soorten vrachtauto’s van de weg af plus een vervoersbusje. Dit was minder om te zien, vooral omdat je er geen politie of ambulances zag. Er waren mensen die echt medische hulp nodig hadden, maar deze zou pas na een aantal uur arriveren. In Kisumu wist iedereen van dat ongeluk en vroegen of we het ook gezien hadden. Dan is het een groot land, maar de mensen weten wel wat er gebeurt.

Nadat we 7 uur in de bus hadden gezeten kwamen we dan eindelijk aan in Kisumu. We waren redelijk uitgeblust en waren erg blij dat we er waren. Op het busstation zijn we opgehaald door Sarah en zijn we met een tuctuc naar onze verblijfplaats gegaan. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door het gastgezin en wat andere mensen van de compound. De mensen sjoelen er elke avond, er is een Nederlandse man die een sjoelbak aan deze mensen heeft gegeven en daar maken ze echt elke dag gebruik van. Toch was ik erg blij dat ik ’s avonds naar mn bedje kon gaan!

Het leven hier is echt compleet anders dan dat ik me had voorgesteld, het is echt back to the basics. We hebben een douche met alleen koud water, de wc is een gat in de grond, de stroom valt regelmatig uit en er wordt veel op kolen gekookt. Maar we vinden onze weg wel hier en dan kunnen kleine dingen zoals een normale wc mijn hele dag goed maken :). Op de compound wonen nog 3 andere Nederlandse vrijwilligers waar we veel dingen mee ondernemen. We hebben bijvoorbeeld een abonnement op het zwembad genomen zodat we na het werk heerlijk een duik kunnen nemen.
Het verkeer is ook even wennen. Ik had het net al over de tuctuc, hier rijden er echt enorm veel van. Ook zijn er pica’s (lichte motor) die je overal heen rijden. In Nederland zou je er niet aan denken om op die manier te rijden, maar ja helmen en rijbewijs zijn hier nou eenmaal niet zo vanzelfsprekend als in Nederland maar het makkelijkst en goedkoopst vervoermiddel hier.

Qua werk hebben we 2 oriëntatie weken. We lopen met verschillende projecten mee en na deze periode kijken we bij welk project we aan het werk gaan. Afgelopen week heb ik met groep 1 en 2 een dagje meegelopen, met een klas voor straatkinderen en met child counseling, dat waren vooral homevisits. Het is echt mooi werk wat er hier gedaan wordt! Bij Pandipieri zit alles goed in elkaar daarin tegen was het in de gevangenis wel even schrikken. De dingen die daar gebeuren is echt wel heftig. Maandag en dinsdag worden mn eerste dagen daar, dus ben echt benieuwd. Maar ga vooral observeren en kijken wat ik hier de 3 maanden ga doen.
Wat ook nog wel leuk is om te melden is dat je hier als blanke toch wel bijzonder ben. Na deze week ben ik er eigenlijk al wel klaar mee om blank te zijn ;) De kinderen roepen naar je ‘muzoungou (betekent blanke), how are you? I’m fine, thank you’. Maakt niet uit of je iets tegen ze zegt of niet, dat schreeuwen ze gewoon. En ze willen allemaal even aan je zitten, even een high five of aan je haar voelen.

Gister naar een plek aan het victoria lake geweest, was echt super mooi! Vandaag gaan we er weer heen. Foto’s maken ben ik nog niet echt mee bezig geweest, dus bij deze blog geen foto’s, hoop bij de volgende wel :). We zijn lekker uit eten geweest met de andere Nederlanders bij een Indisch restaurant, echt heerlijke vis gegeten. ’s Avonds nog uit geweest. Ze hebben hier een club op een dak waar vooral muzoungous komen. Is erg leuk om en wat Nederlanders tegen te komen en heerlijk dat het buiten is met een uitzicht over de stad.

Op dit moment is het nog regenseizoen. Dus bijna elke avond regent en onweert het. En dan ook niet een klein buitje, nee echt enorm! Vaak valt de stroom dan uit en zit je lekker in het donker… Maar goed, volgens mij nog 2 weken en dan is de regen weer voorbij.
Nou dat was het weer voor deze keer,

See Ya,
Liefs